Η μνημονιακή διπλωματία του Υπουργού Εξωτερικών, Δ. Αβραμόπουλου, σε σχέση με τα τεκταινόμενα είναι δεδομένο ότι κατευθύνεται από όσα προστάζουν τα ξένα κέντρα λήψης αποφάσεων. Είναι επίσης δεδομένο ότι δεν λαμβάνει υπόψη ούτε το συμφέρον της πατρίδας μας, ούτε το ευρύτερο γεωστρατηγικό πλαίσιο της περιοχής.
Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε το συριακό δράμα η θέση της ελληνικής κυβέρνησης θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως τα τρία α: άχρωμη, άοσμη και άγευστη. Πιστή στις νεοταξικές της επιλογές, χωρίς να σεβαστεί ούτε το Διεθνές Δίκαιο, πήρε την θέση που της υπέδειξαν οι υπερατλαντικοί εντολείς της. Ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών, απαντώντας σε ερώτηση του συναγωνιστή βουλευτή Ηλία Παναγιώταρου παραδέχεται πως «μετά την περίοδο μακράς αιματοχυσίας, για την οποία το συριακό καθεστώς φέρει πρωταρχική ευθύνη, η Ελλάδα θεωρεί ότι ο πρόεδρος Άσσαντ έχει απονομιμοποιηθεί και θα πρέπει να διευκολύνει με την αποχώρηση του την οικοδόμηση ενός ειρηνικού μέλλοντος για όλους τους Σύριους, ανεξαρτήτως εθνοτικής ή θρησκευτικής κοινότητας».
Υπεύθυνος μόνο ο 'Ασσαντ, για την ελληνική πλευρά, για ό,τι γίνεται στην Συρία. Για τους 70000 νεκρούς, για την διάλυση του εθνικού και κοινωνικού ιστού της. Την ίδια στιγμή που οι επιτροπές του ΟΗΕ καταγγέλλουν τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες για χιλιάδες σφαγές και για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικότερα δε για δολοφονίες, ακρωτηριασμούς και βασανισμούς μικρών παιδιών. Αυτούς όλους στηρίζει η κυβέρνηση και η διπλωματία του Αβραμόπουλου. Και επειδή πλησιάζουν και Άγιες Μέρες, θα θυμίσουμε ότι στην ερώτηση του συναγωνιστή Παναγιώταρου, υπήρχε και το ερώτημα σχετικά με το αν λαμβάνεται κανένα μέτρο για την προστασία των χριστιανών του Ελληνορθόδοξου πατριαρχείου Αντιοχείας και πάσης Ανατολής. Στο ερώτημα αυτό δόθηκαν οι γνωστές «διπλωματικές» απαντήσεις, ότι δηλαδή η Ελλάδα εκφράζει την αλληλεγγύη της, παρακολουθεί τις εξελίξεις και προεξοφλεί ότι «στην όποια πολιτική κατάσταση , μετά το καθεστώς Ασαντ, θα πρέπει να διασφαλίζεται η τύχη των Χριστιανών (όλων των δογμάτων), όπως και η θρησκευτική τους ελευθερία».
Το πώς διασφαλίζεται όλο αυτό φάνηκε, λίγες μέρες πριν την μεγάλη Εβδομάδα, όταν ο «γολγοθάς», βιώνεται ήδη από όλους τους ορθόδοξους της Συρίας, όχι μόνο λόγω τη εμφύλιας σύγκρουσης, αλλά και λόγω του τραγικού γεγονότος της απαγωγής των δύο Μητροπολιτών από το Χαλέπι, η τύχη των οποίων αγνοείται, από την στιγμή που απήχθησαν μέχρι και αυτές τις ώρες. Αναμένουμε να δούμε την διπλωματία και την ευελιξία του υπουργού εξωτερικών…. Οι αντάρτες που στην ουσία στηρίζονται από το ελληνικό ΥΠΕΞ απήγαγαν τους δύο ιεράρχες. Πώς εφαρμόζεται στην πράξη το ενδιαφέρον και η προστασία για τους χριστιανούς της Συρίας; Τι θα κάνει ο κος Αβραμόπουλος; Με ποιον τρόπο θα παρέμβει άμεσα και αποτελεσματικά για να βοηθήσει την κατάσταση; Και εδώ δεν έχουμε κάποιο ευρύτερο θέμα, εδώ μιλάμε για τις ζωές δύο ορθόδοξων ιερωμένων. Κάθε ένας, ας αναλάβει τις ευθύνες του. Στην προκειμένη περίπτωση ο κος Αβραμόπουλος…
ΠΗΓΗ: ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλιά σας να είναι κόσμια και χωρίς ύβρεις. Σε αντίθετη περίπτωση θα διαγράφονται.